μακρόγλωσσος

-η, -ο

1. αυτός που έχει μακριά γλώσσα

2. ως ουσ. αυτός που πάσχει από μακρογλωσσία

3. το αρσ. ως ουσ. ο μακρόγλωσσος

ζωολ. α) γένος λεπιδόπτερων εντόμων, πεταλούδα, τής οικογένειας sphingidae

β) γένος χειρόπτερων θηλαστικών, νυχτερίδα, τής οικογένειας pteropidae.

[ΕΤΥΜΟΛ. < μακρ(ο)-* + -γλωσσος (< γλώσσα), πρβλ. κακό-γλωσσος. Ο επιστημον. όρος είναι αντιδάνεια λ., πρβλ. macroglossus].